http://nl.wikipedia.org/wiki/Innovatietheorie_van_Rogers
geraadpleegd op 19-03-2013 om 21:30
Innoveren is het woord van deze tijd. Mensen, bedrijven en instellingen die niet innovatief zijn en niet beschikken over de 21st Century Skills, kunnen op den duur niet meer meegaan in de hedendaagse maatschappij.
Volgens de innovatietheorie van Rogers (1995) zijn er in het innovatieproces 5 stappen, die lopen van de innovators tot de laggards (de laatste schapen die volgen). Op het gebied van ICT hoor ik momenteel tot de late majority. Ik ben iemand die eerst van veel anderen gehoord moet hebben dat iets goed of nuttig is, alvorens ik er zelf aan begin. Gedurende deze minor besef ik mezelf dat ik iemand wil zijn die tegen anderen kan vertellen dat het gebruik van ICT kan leiden tot genot, gewin en gemak. Daarom zou ik in de toekomst graag iemand zijn uit de categorie early majority, of zelfs de early adopters, al moet ik daarvoor nog wel over een drempel heen.
Wanneer ik eerst even ga kijken naar de 21st Century Skills (vaardigheden waar je in de 21e eeuw niet meer omheen kunt), dan moet je binnen de onderwijscultuur beschikken over de kwaliteiten van samenwerken, creativiteit, kritisch denken, ICT-geletterdheid, probleemoplossend vermogen, sociale en culturele vaardigheden en communiceren.
Zonder deze vaardigheden is het in mijn ogen onmogelijk om een klas te draaien in deze tijd. Aan de andere kant is het zo dat de leerlingen in mijn klas tegenwoordig over een groot deel van deze vaardigheden moeten beschikken om mee te kunnen in mijn onderwijs.
Om aan de hand van deze 21st Century Skills te kunnen werken, ben ik natuurlijk afhankelijk van de school waar ik werk. Hoe ver is deze school bijvoorbeeld op het gebied van ICT?
In de praktijk merk ik namelijk nog vaak dat de organisatie sceptisch tegenover alle veranderingen op technologisch gebied staat. Leerkrachten die, met alle respect, al wat langer in het vak zitten, houden toch liever vast aan hun eigen routines, waar de computer geen of een marginale rol in speelt.
Wanneer ik naar mezelf ga kijken, zou ik veel meer gebruik willen maken van alle beschikbare mogelijkheden om onderwijs en ICT te koppelen, alsmede het gebruik van de verschillende tools (genoemd naast deze blog). Dit zeg ik ondanks het feit dat ik geen wonder ben met de technische middelen. Maar het is nu eenmaal een gegeven dat de computer deel uitmaakt van de leef- en belevingswereld van de huidige basisschoolleerlingen. Daar liggen voor mij als leerkracht enorm veel kansen om de betrokkenheid van de kinderen te verhogen.
Om mezelf over de drempel te helpen zal ik dus innovatiever moeten worden in mijn onderwijsaanbod. De hoeden van Bono (zie de afbeelding hieronder) laten zien op welke manier je tegenover innovatie kunt staan.
Doordat ik zelf erg reëel ben in mijn kwaliteiten, merk ik dat ik soms erg sceptisch ben tegenover veranderingen. Het gevolg hiervan is dat ik zelf vaak beren op de weg zie, terwijl ik tegenover anderen altijd roep dat ze vernieuwend moeten zijn.
Om zelf meer open te staan voor een innovatievere manier van lesgeven, zal ik vaker een gele of groene hoed op moeten zetten, waardoor ik meer in oplossingen en vanuit creativiteit ga denken, in plaats van dat ik altijd berekenend te werk ga.
Op die manier hoop ik van mezelf een innovatieve leerkracht te maken, die vernieuwend is in zijn onderwijs en daarmee tegemoet komt aan de wensen en behoeften van zijn leerlingen! Want om hen draait het tenslotte, niet om mij!
Geraadpleegd op 19-03-2013 om 21.35: http://www.creatiefdenken.com/denkhoeden.php
geraadpleegd op 19-03-2013 om 21:30
Innoveren is het woord van deze tijd. Mensen, bedrijven en instellingen die niet innovatief zijn en niet beschikken over de 21st Century Skills, kunnen op den duur niet meer meegaan in de hedendaagse maatschappij.
Volgens de innovatietheorie van Rogers (1995) zijn er in het innovatieproces 5 stappen, die lopen van de innovators tot de laggards (de laatste schapen die volgen). Op het gebied van ICT hoor ik momenteel tot de late majority. Ik ben iemand die eerst van veel anderen gehoord moet hebben dat iets goed of nuttig is, alvorens ik er zelf aan begin. Gedurende deze minor besef ik mezelf dat ik iemand wil zijn die tegen anderen kan vertellen dat het gebruik van ICT kan leiden tot genot, gewin en gemak. Daarom zou ik in de toekomst graag iemand zijn uit de categorie early majority, of zelfs de early adopters, al moet ik daarvoor nog wel over een drempel heen.
Wanneer ik eerst even ga kijken naar de 21st Century Skills (vaardigheden waar je in de 21e eeuw niet meer omheen kunt), dan moet je binnen de onderwijscultuur beschikken over de kwaliteiten van samenwerken, creativiteit, kritisch denken, ICT-geletterdheid, probleemoplossend vermogen, sociale en culturele vaardigheden en communiceren.
Zonder deze vaardigheden is het in mijn ogen onmogelijk om een klas te draaien in deze tijd. Aan de andere kant is het zo dat de leerlingen in mijn klas tegenwoordig over een groot deel van deze vaardigheden moeten beschikken om mee te kunnen in mijn onderwijs.
Om aan de hand van deze 21st Century Skills te kunnen werken, ben ik natuurlijk afhankelijk van de school waar ik werk. Hoe ver is deze school bijvoorbeeld op het gebied van ICT?
In de praktijk merk ik namelijk nog vaak dat de organisatie sceptisch tegenover alle veranderingen op technologisch gebied staat. Leerkrachten die, met alle respect, al wat langer in het vak zitten, houden toch liever vast aan hun eigen routines, waar de computer geen of een marginale rol in speelt.
Wanneer ik naar mezelf ga kijken, zou ik veel meer gebruik willen maken van alle beschikbare mogelijkheden om onderwijs en ICT te koppelen, alsmede het gebruik van de verschillende tools (genoemd naast deze blog). Dit zeg ik ondanks het feit dat ik geen wonder ben met de technische middelen. Maar het is nu eenmaal een gegeven dat de computer deel uitmaakt van de leef- en belevingswereld van de huidige basisschoolleerlingen. Daar liggen voor mij als leerkracht enorm veel kansen om de betrokkenheid van de kinderen te verhogen.
Om mezelf over de drempel te helpen zal ik dus innovatiever moeten worden in mijn onderwijsaanbod. De hoeden van Bono (zie de afbeelding hieronder) laten zien op welke manier je tegenover innovatie kunt staan.
Doordat ik zelf erg reëel ben in mijn kwaliteiten, merk ik dat ik soms erg sceptisch ben tegenover veranderingen. Het gevolg hiervan is dat ik zelf vaak beren op de weg zie, terwijl ik tegenover anderen altijd roep dat ze vernieuwend moeten zijn.
Om zelf meer open te staan voor een innovatievere manier van lesgeven, zal ik vaker een gele of groene hoed op moeten zetten, waardoor ik meer in oplossingen en vanuit creativiteit ga denken, in plaats van dat ik altijd berekenend te werk ga.
Op die manier hoop ik van mezelf een innovatieve leerkracht te maken, die vernieuwend is in zijn onderwijs en daarmee tegemoet komt aan de wensen en behoeften van zijn leerlingen! Want om hen draait het tenslotte, niet om mij!
Geraadpleegd op 19-03-2013 om 21.35: http://www.creatiefdenken.com/denkhoeden.php
RSS Feed