Foto
Na een valse start dankzij een onwillige en uit de kom geschoten pink, heb ik de
afgelopen weken een flinke inhaalslag gemaakt op het gebied van Kind, Leren en
Media.

Dankzij alle presentaties en lessen van
Frank Verwater, Annemarie van den Broek en Jan Beijers, heb ik mezelf alsnog erg
goed wegwijs kunnen maken in de combinatiewereld van ICT, Media en Onderwijs.


Er zijn dingen waar ik het niet zo mee eens ben, zoals de Steve Jobsschool. Ik vind dat er hier teveel voorbij wordt geschoten aan het doel van onderwijs (zoals ik dat zie), het klaarstomen van de kinderen voor de maatschappij.

Dit voorbeeld is echter slechts een klein vlekje op een heel groot oppervalk, aangezien deze minor mijn ogen echt heeft geopend. Wat is er veel te halen met behulp van ICT en Media zeg. Zelf lessen ontwikkelen via Prowise Presenter of interactief werken met
Prowise Connect, een wereld ging voor me open.

De mogelijkheid tot het opzetten van een Blog in de klas, of het aanmaken van een account op Social Media met je klas, om zo op een leerzame, interactieve manier ouders, opvoeders of andere betrokkenen bij het reilen en zeilen binnen je klas te betrekken. Vooraf had ik hier echt nog niet aan gedacht.

Deze minor is voor mezelf ook erg waardevol geweest, omdat ik in een spiegel heb kunnen kijken. Als ik bijvoorbeeld ga kijken hoe innovatief ik ben, dan vertelt de theorie van Rogers mij dat ik bij de late majority zit. Wil ik in het onderwijs een rol van
betekenis spelen, dan zal ik toch echt op moeten schuiven naar een plekje voorin
de early majority, of eigenlijk naar de early adopters. Nu is dat laatste
misschien wat hoog gegrepen voor mij, maar ik merk al dat ik sta te popelen om
meer te doen dan volgzaam afwachten wat de innovatoren gaan verzinnen om te
implementeren in onderwijs, dus kom maar op.. Wat dat betreft heb ik al een hele
stap gemaakt!!

Om innovatiever te worden, zal ik, kijkend naar de theorie van De Bono, ook vaker een andere hoed op moeten gaan zetten dan de zwarte hoed. Deze ja, maar....- hoed, zorgt ervoor dat je altijd beren op de weg ziet, terwijl het ook erg prettig is als ik eens kijk wat er wel mogelijk is! Zonder de minor KLM had ik dit nooit ingezien en was ik wellicht altijd die ietwat berekenende leerkracht geweest, die alleen dingen in ging zetten als het allang door de omgeving geaccepteerd was. Nu durf ik verder te kijken, en
wellicht mijn collega's op sleeptouw te nemen om te handelen!

De minor houdt hier op te bestaan, hopelijk rond ik hem binnen een week succesvol af, en ben ik weer een stapje dichterbij mijn einddoel: Het worden van een professionele leerkracht in het basisonderwijs. Maar dan wel eentje die, in het belang van de
kinderen, stappen durft te zetten, niet bang is om een keer onderuit te
gaan en dingen van een positieve kant probeert te kijken.

En deze blog, die ga ik lekker uitbreiden met mijn activiteiten en ideeën over ICT en Media in het onderwijs. Voorafgaand aan deze minor zou hij na de beoordeling overlijden, na deze minor zie ik in hoe leuk en interessant het is om zaken met anderen
te delen, feedback te ontvangen en hier weer verder mee te gaan.

Kind, Leren en Media---> Genot, Gemak en Gewin!!! 

 
Foto
Het klinkt als de ideale toekomst in het basisonderwijs: Alle kinderen werken aan hun persoonlijke leerprogramma, met persoonlijke, kindgerichte feedback op maat. De kinderen bepalen hun eigen leerpad en ik als leerkracht begeleid hen daarin. Is dit de toekomst, of is het nu voor even leuk, maar komen er in de loop der jaren nog meer innovaties die effectiever zijn?

In de les van Frank op maandag 25 maart, begonnen we de les via Prowise Connect. Frank had een les voorbereid, waarbij centrale vragen werden gesteld, die wij per laptop of pc konden beantwoorden. De antwoorden kwamen samen en konden besproken worden. Een prima vorm van interactief lesgeven, waarbij ICT als hoofdmiddel ingezet werd. Tegen deze vorm van inzet van tablets zeg ik ja!

Onder aansturing van Maurice de Hond wordt er in Amsterdam gewerkt aan de Steve Jobsschool. Op deze school werken alle leerlingen, via hun eigen, persoonlijke,  tablet aan hun persoonlijke projecten. De kinderen zouden dagen van 8.30 - 18.30 maken, waarin overleg, zelfstandig werk en ontspanning opgesloten zitten. Ik zie het alsof de kinderen worden voorbereid op lange werkdagen, zoals deze in het bedrijfsleven schering en inslag zijn. Kinderen hoeven niet meer met elkaar in overleg te gaan, maar kunnen alles op hun eigen tablet doen. Zo zien kinderen in mijn ogen geen alternatieven meer, maar slechts hun eigen denkwijze.
De bedenker noemt het 'inspelen op het talent van de kinderen'.  Ik noem het een tunnelvisie ontwikkelen. En wat ga je doen als het internet een dag uitvalt? Dan weten de kinderen niet meer wat ze moeten doen.
Mijn bovenstaande visie is natuurlijk even via de zwarte hoed van De Bono gekeken.

Ik zie zelf ook in dat tablets een positieve invloed op het klassenmanagement kunnen hebben. Er kan op een veel interactievere manier gewerkt worden, waardoor kinderen elkaar kunnen voeden. Kinderen kunnen door een leerkracht voorzien worden van persoonlijke feedback op hun producten, en kinderen kunnen hun eigen leerpad bewandelen, waardoor ze betrokken raken bij de lesstof.

Aan de andere kant merk ik, nu ik werkzaam ben in het speciaal basisonderwijs, dat de leerlingen soms ook behoefte hebben aan een duidelijke structuur. Kan een tablet deze structuur ook bieden aan de leerlingen, of kan het wat dat betreft nooit tippen aan de papieren boeken, hoe inspiratieloos die soms ook kunnen zijn?

Mijn voorlopige mening over tablets in de klas is dat deze zeker een meerwaarde kunnen zijn binnen het onderwijs, mits ze ingezet worden voor interactieve lessen en niet alleen voor persoonlijke projecten. Dit schrijf ik omdat ik erg veel waarde hecht aan het opbouwen van communicatieve en so

 
Op maandag 25 maart hebben we in onze klas een gastdocent gehad, te weten Pim Staals. Pim is leerkracht op basisschool De Pionier in Valkenswaard, waar hij ook het ICT-gebeuren beheert.

Tijdens dit college vertelde Pim dat zijn project "Pionier Koerier" geboren was uit nood; De CITO-resultaten van zijn school waren dusdanig laag, dat de school door de inspectie als 'zwak' werd betiteld. Tijd voor actie dus..

En hoe.. Pim sloeg met zijn project keihard terug richting alle wijsneuzen, door middel van het project "De Pionier Koerier". In de klas van Pim werd er een digitaal persbureau opgezet met nieuwsberichten en interviews (zowel geschreven als gefilmd). Kinderen mogen zelf kiezen wie ze wilden interviewen of waar ze over wilden schrijven. Door de eigen invulling en de begeleidende rol van Pim, waren de kinderen bezig met ontdekkend leren. Zowel op taalgebied, als op ICT-gebied vonden de kinderen uit waar hun grenzen lagen. Deze manier van onderwijs spreekt mij ook erg aan, omdat ik het prettig vind om kinderen zelf initiatief te zien nemen.

Om de kinderen toch uit te blijven dagen ging De Pionier Koerier verder dan alleen geschreven werk, er kwam ook een heus tv-station en een radiozender. Op deze manier werden de kinderen steeds verder uitgedaagd om hun grenzen op te zoeken.

Na verloop van tijd werden de CITO-resultaten op De Pionier steeds beter, met als voorlopig resultaat een gemiddelde score van 541. Pim heeft met zijn klas dus laten zien dat je met behulp van nieuwe media in de klas, een hoop lef, veel uitproberen en de kinderen hun eigen leerpad laat bewandelen wel degelijk tot resultaat kunt komen.

De manier waarop Pim aan de slag is gegaan met zijn klas hoop ik in mijn verdere carrière ook te bereiken. Ik geniet ervan om te horen dat kinderen zelfstandig met hun eigen werk aan de slag zijn, waarbij de leerkracht een begeleidende rol heeft.
Ook de mate van betrokkenheid die Pim in zijn klas te weeg heeft gebracht hoop ik te bereiken. Om dit te realiseren moet ik vaker durven om nieuwe middelen in te zetten, in plaats van statisch vast te houden aan mijn eigen gewoonten.

 
Foto
"The future is already here, it's just not very evenly distributed" - William Gibson

Nu klinkt het nog als een ver-van-mijn-bed-show, maar een groot deel van de lezers van deze blog zal er over enkele jaren gegarandeerd mee worden geconfronteerd: Uw zoon of dochter komt thuis van school met de mededeling dat er een tablet moet worden aangeschaft. Niet omdat uw man graag voetbal wil kijken, waardoor de kinderprogramma's gemist dreigen te worden en op het 'second screen' alsnog bekeken dienen te worden, of om filmpjes op youtube te kunenn bekijken, maar om deel te kunnen nemen aan de reken- en taallessen op school.

Via de tablet kan er in de toekomst door leerkrachten makkelijker één-op-één onderwijs worden gegeven, waardoor iedere leerling les krijgt op het niveau waar hij/zij op werkt. Kinderen in de basisschoolklas kunnen via hun tablet hun producten onderling delen en feedback op elkaars werk geven. Ook kan de leerkracht makkelijk foto's en video's delen om onderwerpen concreter te maken.
Kinderen bouwen via hun eigen tablet dus hun persoonlijke leeromgeving samen, waarbij de leerkracht als begeleider van dit proces op moet treden.

Ook kan er via de tablet gewerkt worden volgens het principe van "Game-based learning". Kort gezegd houdt deze manier van leren in dat de leerlingen hun leerstof verwerven door het spelen van (leerzame) games.

In het NMC Horizon Report 2013 wordt beschreven waar we in het onderwijs de komende 5 jaar mee te maken krijgen. Hieruit blijkt dat ICT een bepalende rol gaat spelen in het onderwijs. Deze rol is nu al zichtbaar, gezien het feit dat uitgevers hun methodes ook digitaal aanbieden. In de toekomst zullen deze methodes waarschijnlijk alleen nog maar digitaal worden aangeboden, waardoor de boeken uit de klas zullen verdwijnen. ICT-geletterdheid wordt voor leerkrachten dus een ontzettend belangrijke vaardigheid uit de 21st Century Skills (zie vorige blog). Ik durf zelfst te stellen dat je zonder deze skills en innovatief denkvermogen geen volwaardig leerkracht meer kunt zijn over 10 jaar.

De ontwikkeling op onderwijsgebied gaat erg snel, Iets wat vandaag de dag booming is, kan over enkele maanden al weer verleden tijd zijn. Als leerkracht moet je daarom niet bang zijn om nieuwe middelen in te zetten, omdat je anders steeds verder achter de feiten aan gaat lopen. Mijn advies aan alle collega's: Aanpakken die handel, en kom lekker in de wereld van ICT,

Zelf hoop ik dat het niet zo ver gaat dat de kinderen iedere morgen om 8.30 inloggen vanaf de bank thuis, om op die manier aan hun lesstof te werken, met mij als digimeester. Want het contact met de kinderen is de hoofdzaak waarom leerkracht in het basisonderwijs zijn het leukste beroep ter wereld is!

 
http://nl.wikipedia.org/wiki/Innovatietheorie_van_Rogers 
geraadpleegd op 19-03-2013 om 21:30

Innoveren is het woord van deze tijd. Mensen, bedrijven en instellingen die niet innovatief zijn en niet beschikken over de 21st Century Skills, kunnen op den duur niet meer meegaan in de hedendaagse maatschappij.

Volgens de innovatietheorie van Rogers (1995) zijn er in het innovatieproces 5 stappen, die lopen van de innovators tot de laggards (de laatste schapen die volgen). Op het gebied van ICT hoor ik momenteel tot de late majority. Ik ben iemand die eerst van veel anderen gehoord moet hebben dat iets goed of nuttig is, alvorens ik er zelf aan begin. Gedurende deze minor besef ik mezelf dat ik iemand wil zijn die tegen anderen kan vertellen dat het gebruik van ICT kan leiden tot genot, gewin en gemak. Daarom zou ik in de toekomst graag iemand zijn uit de categorie early majority, of zelfs de early adopters, al moet ik daarvoor nog wel over een drempel heen.

Wanneer ik eerst even ga kijken naar de 21st Century Skills (vaardigheden waar je in de 21e eeuw niet meer omheen kunt), dan moet je binnen de onderwijscultuur beschikken over de kwaliteiten van samenwerken, creativiteit, kritisch denken, ICT-geletterdheid, probleemoplossend vermogen, sociale en culturele vaardigheden en communiceren.
Zonder deze vaardigheden is het in mijn ogen onmogelijk om een klas te draaien in deze tijd. Aan de andere kant is het zo dat de leerlingen in mijn klas tegenwoordig over een groot deel van deze vaardigheden moeten beschikken om mee te kunnen in mijn onderwijs.



Om aan de hand van deze 21st Century Skills te kunnen werken, ben ik natuurlijk afhankelijk van de school waar ik werk. Hoe ver is deze school bijvoorbeeld op het gebied van ICT?
In de praktijk merk ik namelijk nog vaak dat de organisatie sceptisch tegenover alle veranderingen op technologisch gebied staat. Leerkrachten die, met alle respect, al wat langer in het vak zitten, houden toch liever vast aan hun eigen routines, waar de computer geen of een marginale rol in speelt.

Wanneer ik naar mezelf ga kijken, zou ik veel meer gebruik willen maken van alle beschikbare mogelijkheden om onderwijs en ICT te koppelen, alsmede het gebruik van de verschillende tools (genoemd naast deze blog). Dit zeg ik ondanks het feit dat ik geen wonder ben met de technische middelen. Maar het is nu eenmaal een gegeven dat de computer deel uitmaakt van de leef- en belevingswereld van de huidige basisschoolleerlingen. Daar liggen voor mij als leerkracht enorm veel kansen om de betrokkenheid van de kinderen te verhogen.

Om mezelf over de drempel te helpen zal ik dus innovatiever moeten worden in mijn onderwijsaanbod. De hoeden van Bono  (zie de afbeelding hieronder) laten zien op welke manier je tegenover innovatie kunt staan.
Doordat ik zelf erg reëel ben in mijn kwaliteiten, merk ik dat ik soms erg sceptisch ben tegenover veranderingen. Het gevolg hiervan is dat ik zelf vaak beren op de weg zie, terwijl ik tegenover anderen altijd roep dat ze vernieuwend moeten zijn.
Om zelf meer open te staan voor een innovatievere manier van lesgeven, zal ik vaker een gele of groene hoed op moeten zetten, waardoor ik meer in oplossingen en vanuit creativiteit ga denken, in plaats van dat ik altijd berekenend te werk ga.

Op die manier hoop ik van mezelf een innovatieve leerkracht te maken, die vernieuwend is in zijn onderwijs en daarmee tegemoet komt aan de wensen en behoeften van zijn leerlingen! Want om hen draait het tenslotte, niet om mij!

Geraadpleegd op 19-03-2013 om 21.35: http://www.creatiefdenken.com/denkhoeden.php

 
Foto
Daar waar ik voorheen de leerkracht kende als iemand die kennis overdroeg aan zijn leerlingen, leer ik de onderwijzer nu steeds meer kennen als iemand die volgzaam moet zijn richting de kinderen in de klas.
Hiermee bedoel ik uiteraard niet te zeggen dat de leerkracht letterlijk uit moet voeren wat de leerling wil, maar wel dat de leraar moet beschikken over de competentie om te weten wat er leeft in de wereld van het kind en de tijd waarin leerkracht en kind zich bevinden.

Als we een blik werken op de hedendaagse maatschappij, dan zien we een zeer invloedrijke verandering: De intrede van de nieuwe media.
Daar waar de brievenbussen voorheen volstroomden met verjaardagskaarten, worden deze nu met één druk op de knop verzonden via de mail. Als iemand ergens een mening over heeft wordt deze niet meer geuit via een brief of een telefoontje, maar wordt dit gepost op Facebook of Twitter. Gevolg hiervan is dat niet alleen de begunstigde een bericht ontvangt, maar ook de hele sociale omgeving kan meegenieten van een bepaalde mening of uitgevoerde activiteit.

Het onderwijs kan in mijn ogen niet meer zonder al deze middelen. Een opstel schrijven kan gebeuren via een blog in de klas, een les wordt niet meer uit een boek gegeven, maar middels een interactieve presentatie in Prowise en ook telefoons zijn niet langer verboden. Hiermee kan immers prima gewerkt worden aan discussievaardigheden van de leerlingen.

Kinderen kunnen hun spel- en stelvaardigheden prima etaleren via de social media, zodat alle nutteloze opstellen uit het leven van de leerling verbannen kunnen worden. Nog goed voor het milieu ook, aangezien er minder inkt van pennen in omloop is en er geen potloden meer versleten hoeven te worden aan het schrijven van lappen tekst.

Via Prowise kun je je lesaanbod aanpassen aan het niveau van de kinderen, in plaats van dat de kinderen zich aan moeten passen aan de lesstof die saai in een boek staat beschreven.

Klein puntje van aandacht in al deze positieve veranderingen zijn de leerkrachtvaardigheden. Het is namelijk niet zomaar gezegd dat iedere leerkracht zich even eigen maakt in alles wat er te koop is op het gebied van Kind, Leren en Media. In mijn ogen is het gevaar hierin dat het verschil in leefwerelden tussen oudere leerkrachten en jongere kinderen erg groot wordt. Aan mij als toekomstig leerkracht dus de taak om via de minor Kind, Leren en Media een stap te zetten in de belevingswereld van de kinderen, en mezelf de hedendaagse vaardigheden eigen maakt.